Soms heb je van die dagen dat je denk wat voor energie hangt er in de lucht? Mijn dag begon dat ik op weg was met onze honden naar de trimsalon. Ik stond bijna voor haar deur toen de hondentrimster afbelde, omdat ze een dubbele afspraak had gemaakt. Gelukkig kon onze hond diezelfde middag nog terecht.
Op het moment dat ik me klaarmaakte die middag om de hond weg te brengen belde de buurvrouw aan, ze hoorde rare geluiden in de sloot achter ons huis (aangrenzend aan onze tuin) en ze vermoedde dat er een zwaan in nood was. 'Oh buuf' zei ik 'ik sta op het punt om te vertrekken, ik heb helemaal geen tijd voor die zwaan.' Ik wist al wat me boven het hoofd hing, want een paar jaar geleden maakten we dit ook mee. Maar ik wist natuurlijk ook wel dat ik deze zwaan niet aan zijn lot over kon laten dus vroeg haar mee te lopen om samen te gaan kijken. Dan maar mijn afspraak laten verlopen of te laat komen. Grappig hoe een gesprek in een fractie van een seconde door je hoofd spookt, wat voelde alsof ik uren met mezelf in discussie was. Wij samen de bosjes in naar de sloot (gedoe) en we zagen dat een zwaan werd afgemaakt door een volwassen mannetje die zijn grote gezin ook achter zich had liggen. Ik pakte snel de bezem en gooide water over de zwaan heen, door het gespetter nam die afstand. Uit ervaring weet ik dat je ze zo weg kan jagen (zwanen houden niet van water hahaha). Met de bezem hield ik het hangende kopje van de moe gestreden zwaan uit het water, want die was aan het verdrinken. En tussendoor moest ik nog een paar keer de aanvallende zwaan wegjagen, dat ging zo een paar keer door. Ach het was zo zielig! Een buurman aan de andere kant van de sloot hielp ook door ze later verder weg te jagen met water op ze te spuiten uit zijn tuinslang. Op ons verzoek belde hij de dierenambulance, want de zwaan kon door de hoge randen niet zelf uit het water klimmen en wij wisten ons geen raad meer. Ook een plank half in het water en op de kant leggen hielp niet. De dierenambulance kon komen maar ze hadden het erg druk dus het kon nog lang duren. Nou daar waren we mooi klaar mee. Mijn buurvrouw zou vanuit haar tuin de zwanen nog meer wegjagen en zo was de geredde zwaan even verlost en kon hij aansterken. De zwanen bleven weg, die zwommen een eind verderop rond. Ongeveer een uur later was hij nog niet uit de sloot en inmiddels was ik al naar de trimsalon geweest. Toen dacht ik het is nu of nooit, ik probeer het maar, en er kwam een soort oerkracht naar boven en ik trok de zwaan aan zijn hals uit het water. Yes! (Huh deed ik dat?) Hij blies, ik schrok maar door de bezem voelde ik me wel veilig. Met veel moeite heb ik hem uit de bosjes kunnen jagen naar ons grasveld en toen liep hij rechtstreeks naar de Ringvaart aan de andere kant van ons grasveld. De zwaan liet zich in het water glijden en zwom weg. Wat een teamwork! Hopelijk heeft hij ervan geleerd en laat hij zich niet meer zien in andermans terrritorium. Er was weer rust in de tent. Eind goed al goed en het was verder een rustige dag gebleven.