Ik liep langs gemaaid gras
dacht aan wat er kort geleden nog was
Het stond minstens anderhalve meter hoog
recht, scheef en in een boog
Weg bloemen
weg planten
weg slakken
weg distels met pluis
weg libellen en vlinders
weg bijen en zweefvliegjes
weg lieveheersbeestjes
weg vele insecten
weg riet
weg alles wat je met het blote oog niet ziet
Waarom moest het gemaaid?
Het doet me verdriet
Laat ik dankbaar zijn
voor de schat aan herinneringen
aan wat er wel was
Die prachtige wilde bloemen
tussen het hoge gras
met planten en riet
en slakken
met distels met pluis
met libellen en vlinders
met bijen en zweefvliegjes
met lieveheersbeestjes
met insecten
met alles wat op de aarde lag
en het blote oog niet zag
De grassen heb ik omhoog zien schieten
waarvan ik dagelijks mocht genieten
God wat was het mooi
nu is het enkel hooi
Ook dat is weer mooi
met zijn kleuren goudgeel en bruin
ligt het plat tegen de grond
met wat levende sprieten eronder
die zullen wel weer opbloeien
want de natuur is oersterk
het is toch een wonder!
