De libelle zat op de tuindeur
Ze opende de deur
naar transformatie
naar nieuwe stappen zetten en oude patronen loslaten
Ik wilde de deur op een kier zetten maar dat kon niet
de libelle gooide hem wagenwijd open
en zei 'dame, het is tijd om er doorheen te lopen'
Ik vroeg 'heb ik keus?'
Ze antwoordde 'wat denk je? Heus?
Die deur is er nooit geweest
dat is de verbeelding van je geest'