In een discussie met je puber belanden is niet zo moeilijk. Sterker nog, voor je er erg in hebt ben je er al in beland! Zo ging het bij mij en dat zonder dat ik het wilde. Maar goed, zucht, we zaten er al in, want ik had niet zomaar mijn dochters kleding in de was moeten gooien, omdat ze die ene broek die pas een keer gedragen was weer aan wilde doen. Ik kon me herinneren dat hij er heel gekreukt uitzag en ik hem niet meer zou aandoen in die staat. Kinderen kunnen hun broek uit doen door hem helemaal naar beneden naar hun voeten te duwen en er dan uit te stappen zodat er vervolgens nog een klein pakketje broek op de grond ligt, soms nog met onderbroek en sokken incluis. Herken je dat?
Op een gegeven moment zeg ik ‘Ja maar schat ik ruik altijd eerst aan je kleding of ik vind dat het in de was moet’. 'Wát?? Gatsie rúik jij aan mijn kleding? Lekker zeg dat doe je toch niet!' Voor mij de normaalste zaak van de wereld maar plotsklaps schiet ik ongewild in een schaamte gevoel. Ojé doe ik iets raars, iets heel vies? In een nanoseconde heb ik een hele discussie met mezelf. Ik weet mijn goede reden waarom ik dit deed weer snel te vinden en vertel mezelf dat dat natuurlijk niet raar is voor een moeder, hoe weet ik anders of het in de was moet? ‘Voortaan blijf je met je tengels van mijn kleding af’, zegt mijn dochter resoluut. OMG! Wat een vreselijke uitspraak vind ik dit! Dit zei mijn moeder vroeger ook tegen mij! Mijn gedachten schieten weer als de wiedeweerga heen en weer: maar dit zeg ik toch nooit? Blijkbaar heb ik het ooit wel gezegd want ze moet het wel van mij hebben. Bah, iets wat ik helemaal niet horen wil! ‘Zeg wil je niet zo brutaal doen! Zo zeg je dat niet tegen mij.’ ‘Het is maar wat je zelf met je gedachten doet’, krijg ik als antwoord van mijn (eigen)wijze dochter. ..... Precies een van de thema's waar ik mee bezig ben in mijn opleiding (je kunt kiezen wat je denkt en voelt, je bent niet je gedachten). Hmmm hier loopt een kopietje van mezelf rond. Het is natuurlijk geen toeval dat ik dit antwoord (terug) krijg. Van binnen lig ik in een deuk van het lachen, wat een gekke situatie en uitspraken weer! Gelukkig was de discussie snel ten einde en ik zal niet meer ongevraagd haar kleding in de was gooien had ik beloofd, maar of ik dat ga volhouden?