Als ik de honden uitlaat wil ik nog weleens hardop of in gedachten met dieren of (vliegende) insecten praten. Zo ook vandaag toen ik met mijn dochter buiten liep was ik in gesprek met een vogel. Ineens hoor ik: 'mámmm doe normaal' (iets in die trend). Ze vond me weird en dat kon ik me goed voorstellen! Pas op het moment dat ze dit tegen me zei werd ik me er pas van bewust dat ik hardop tegen een vogel zei: 'ja hoor ik hoor je wel'. Ik vind het altijd leuk te kijken of ze op me reageren. We lagen helemaal in een deuk, want ik kan nou eenmaal prettig gestoord doen 😉.
Vroeger toen ik klein was en midden in een atletiek wedstrijd zat was ik ineens foetsie op het moment dat ik aan de startblokken moest verschijnen, want ik zat aan de slootkant een kikker te bestuderen i.p.v. bezig te zijn met mijn wedstrijd. Mijn liefde voor dieren zat er al vroeg in 💞
Foto: de veer waarover ik hierboven schrijf was er zo een als op deze foto, die ik toevallig een dag eerder gefotografeerd had.