Ik liep vanmiddag buiten 
🌱toen ik werd
aangesproken door een dame die bij ons in de straat woont. Ze vertelde me dat ze zich erover verbaasde dat ik elke dag drie keer per dag met de honden buiten loop. Elke dag dezelfde weg dat leek
haar zo saai!
Ik loop allerlei routes maar wel door dezelfde buurt(en). En elke keer kom ik weer andere mensen tegen.
Regelmatig maak ik een praatje dat telkens over een ander onderwerp gaat. Altijd is de natuur mooi en afwisselend, ik zie nieuwe spinnenwebben, slakken die
een fascinerend slijmspoor achterlaten, dood getrapte insecten, insecten die vliegen, reigers, eenden, kuikens, zwanen die opvliegen of landen op het water met veel kabaal door hun grote
vleugels, lege eierschil van vogel of eend , de zon, wolken die continu veranderen, blauwe luchten, mist, regenbogen, allerlei soorten papiertjes, plastic zakjes, kartonnen doosjes op straat of
in de bosjes, bloemen die meer uit hun knop gekomen zijn dan de dagen daarvoor, mensen die zich voortbewegen op allerlei manieren met elke keer weer andere gezichten, in gedachte, lachend,
pratend, strak voor zich uit kijkend, sacherijnig, de ene dag is het koud, dan weer heet, met of zonder wind, mooie of slecht onderhouden huizen, storm, regen..... Heb je nog even? Dus hoezo saai
en elke keer weer hetzelfde?
‘Pfff wat een werk’, ging ze verder ‘nou daar blijf je natuurlijk wel mooi slank bij’. Ze was blijkbaar vergeten dat ze me ongeveer een jaar geleden precies hetzelfde vertelde. Dit zijn haar gedachtes bij het zien van mij buiten met de honden. Leuk toch zulke dingen, want dan heb ik weer iets om over te schrijven, mijn gedachtes zitten vol fantasie!
Je hebt geen leven, je bent leven