Zie je alleen mooie foto's op Facebook/Insta of waar dan ook voorbij komen? Nou, foto's en verhaaltjes zijn (vaak) niks anders dan een momentopname❗ En natuurlijk weten we dit wel, maar toch... waarom zitten dan zoveel mensen zich ongelukkig te voelen achter hun scherm omdat het leven bij anderen alleen maar zo mooi lijkt? Ik zal je uit je droom helpen, want kan de situatie het ene moment ontspannend, héérlijk en mooi zijn het andere moment kan je in een hele andere vibe terecht komen!
Zoals ik vanmiddag: ik stuur mijn vriendinnen een foto van een prachtig uitzicht dat mijn man en ik hadden al
zittend op een bankje in een park (foto links). Zoals je ziet we lieten hier onze twee honden uit. Mijn vriendinnen appten terug dat ze het een schilderij-achtige foto vonden en dat was het ook
natuurlijk! 'Oh wat zitten wij hier heerlijk 'zen' terwijl half Nederland vandaag op Koningsdag (gezellig dat wel) in de drukke mensenmassa over vrijmarkten loopt te struinen', dacht ik bij
mezelf.
Totdat we verder liepen en onze pup van 8 maanden per ongeluk in de sloot viel, omdat het groen was bovenop de sloot en dit voor hem waarschijnlijk een verlengstuk van het grasveld leek. Het was
geen 'schone' sloot maar een van de meest vuile baggersloten helaas. Dit was zijn eerste ervaring met water behalve zijn drinkbak (en maar goed ook 🙄 eens moest de eerste keer zijn). Ik moest hem er uiteindelijk uit sleuren aan zijn riem, maar eerst
lieten we hem even aanmodderen, zodat hij goed zou onthouden dat hij dit nooit meer doet! (Hopen we.)
De rest van de rit naar de auto rolde hij zichzelf over het gras, het jeukte, het voelde in ieder geval niet lekker! Af en toe even langs mijn benen schuren met als gevolg dat mijn broek steeds zwarter en natter werd.... Dus je kan je voorstellen, hij moest de auto nog in getild worden (dus ook mijn jas vies) en eenmaal thuis moest hij de trap op getild worden en daarna kreeg hij een hele lange(!) douchebeurt. Het leek alsof die zwarte drap niet uit zijn haren ging (en dat ging het ook niet helemaal). Daarna moest ik nog de badkamer schoonmaken (denk aan al dat uitschudden), de handdoeken in de wasmachine doen en niet te vergeten mezelf omkleden en schoonmaken.
En hebben mijn vriendinnen al deze foto's gezien? Nee natuurlijk niet. Ik heb er niet eens de tijd voor gehad of beter gezegd genomen gezien de omstandigheden. Dus wat denken zij tot nu toe denk je? Misschien wel: 'oh wat heeft die Viviënne toch een heerlijk rustige middag gehad in haar schilderij-achtige omgeving'. Nu heb ik weer rust en ga ik ze zo maar eens even de rest van het verhaal vertellen denk ik.....
Niets is wat het lijkt