Bijna elke ochtend lees ik het nieuws van de dag even door op mijn pc. Soms (altijd onverwacht) springt daar iets opvallends uit wat me raakt, iets leuks of zoals in dit geval iets vreselijks. Het stukje waarover ik me opwond ging over de beste World Press Photo 2018. De foto kon ik hier bijna niet plaatsen te akelig maar toch heb ik het gedaan, want dan begrijp je waarover ik schrijf. Brrr en kijk die handen staan stijf van de pijn. Vreselijk!
Ik vroeg me af waarom is deze akelige foto gekozen tot de beste World Press Photo's? Dus ik google 'World Press Photo' om te lezen waar dit voor staat en kom bij Wikipedia* terecht (zie onderaan). Bij het lezen van de woorden 'prestigieuze fotografiewedstrijd', 'prijswinnende foto's' en 'ontwikkelingen in de fotojournalistiek stimuleren' en 'uitwisseling kennis aan te moedigen' lopen de rillingen over mijn rug. We mogen onze ogen niet sluiten voor het leed in de wereld dat begrijp ik ook wel maar hang aan een foto waarbij iemand voor zijn leven vecht geen PRIJS!
Bij het zien van deze foto kreeg ik een machteloos gevoel, laat staan hoe machteloos het slachtoffer en omstanders zich gevoeld moeten hebben, dus ventileer ik mijn gedachten even hier en ik prijs me tegelijkertijd gelukkig dat we in Nederland onze mening mogen en kunnen uitten, dat ik dit op kan schrijven. Later valt mijn oog op een stukje uit Trouw (geschreven in 2017), waarin onder andere staat hoe er zelfs gerommeld wordt met sommige World Press Foto's. Winnende foto's schijnen al een aantal keren geënsceneerd te zijn (dat betekent: een vorm van fotografie waarbij de fotograaf als een regisseur alles van tevoren in scène zet om volledige controle te hebben over de wijze waarop zijn of haar idee wordt gevisualiseerd.) (Ook) daar zakt mijn broek van af! Ik ben ook maar een simpele ziel, misschien begrijp ik er niks van en zie ik het verkeerd. Maar toch.. ik snap het soms gewoon niet.
* "Wikipedia: World Press Photo organiseert jaarlijks 's werelds grootste en meest prestigieuze fotografiewedstrijd World Press Photo van het jaar. Na de wedstrijd worden de foto's bijeengebracht in een reizende expositie die door meer dan een miljoen mensen in 40 landen wordt bekeken. Elk jaar wordt een boek in zes talen met de prijswinnende foto's uitgebracht. Een ander doel van de organisatie is om ontwikkelingen in de fotojournalistiek te stimuleren en de uitwisseling van kennis aan te moedigen. World Press Photo organiseert daartoe seminars, workshops en de jaarlijkse Joop Swart Masterclass."