Er komt een hele hoop kijken bij gewoon even je hond uitlaten! Er zijn heel wat keuzes die gemaakt moeten worden. Laat ik daar eens even bij stilstaan.
Vaak heb ik de route die ik ga lopen met de honden al thuis uitgestippeld. Dat gebeurt automatisch. Ga ik nadat ik mijn deur uitstap links- of rechtsaf? Het is wel zo handig te weten welke kant ik uit moet.
Vaak besluit ik onderweg van mijn uitgestippelde route af te wijken. Wat doet mij dit besluiten eigenlijk? Soms wil ik ineens een korter stuk lopen, want dan moet ik naar de wc of ik voel me vermoeider dan ik dacht. Of ik wil een langere route lopen, omdat het zo heerlijk voelt om buiten te zijn. Of mijn nieuw ingebeelde route ziet er ineens aantrekkelijker uit, helemaal als het zonnetje schijnt. Soms kies ik ineens een andere route doordat ik iemand zie lopen waar ik geen zin heb om mee te praten. Ook voelt het weleens alsof ik gestuurd wordt en die weg gewoon lopen moet en ik geen idee heb waarom dat zo is. En wat ik ook regelmatig doe als ik niet kan kiezen welke kant ik uit zal gaan dan laat ik de hond bepalen naar welke kant hij wil. Dat is dan makkelijk! Het scheelt ook welke dag en welk moment van de dag het is, want als het ochtendspits is dan lopen de paden die niet direct langs een autoweg of fietspad lopen het rustigst. En het fijnste uitlaatmoment vind ik de zondagochtend, dan heerst er een magische stilte buiten.
Ook als honden poepen moeten er besluiten genomen worden: ruim ik het wel of niet op? Natuurlijk ruim ik het netjes op als het bijvoorbeeld op de stoep ligt en heb ik meestal poepzakjes bij me. Maar ze poepen ook op plekken waarvan ik denk: 'hier kan ik het wel laten liggen' (met al mijn goede excuses) ook al weet ik dat ik verplicht ben het op te ruimen, met alle gevolgen van dien (schuldgevoelens en gedachtes die daar weer bij komen kijken).
Ik loop 3x per dag, reken uit (3x7) 21 keer per week, is (3x30 dagen) 90 keer per maand is (3x365 dagen) 1.095 keer per jaar de honden uit te laten en een hond wordt gemiddeld heel wat jaren oud! En hierbij heb ik de vierde keer, de avondwandelingen, niet eens meegeteld want die doet mijn man! (Grappig te beseffen dat mijn man consequent dezelfde route loopt, de honden op dezelfde plek een voertje geeft en zich in mijn verhaal totaal niet zal herkennen). Dus hoe bijzonder creatief moet je elke keer weer zijn om niet verveeld te raken van je blokje om?! Best bijzonder eigenlijk te bedenken dat het me toch nooit verveeld als je deze rekensommen maakt! Daarom kijk ik graag in het rond, naar takjes, blaadjes, steentjes, mensen, luchten, dieren, auto’s, fietser enzovoort en beleef ik een heleboel. Wat een hoop gedachtes heb ik in de tussentijd al wel niet gehad en hoeveel liedjes heb ik al wel niet lopen zingen! Liedjes die ik vreselijk vind en liedjes die ik leuk vind, moderne liedjes of liedjes uit de ouwe doos. Vandaag zong ik ineens iets van vroeger van Lenny Cuhr... OMG hoe kwám ik erop!! Affijn ook hier zou ik vast nog weer een heel verhaal over kunnen schrijven waarschijnlijk!